Deze morgen was ik net te laat om de deur te openen voor de postbode. Mijn boys waren me voor. Jef kreeg een doos in zijn handen die eigenlijk een beetje te groot was voor hem en die blijkbaar toch voor de mama was. Als afzender: blog vierenveertig. Ergens in mei had ik een reactie gegeven op dit bericht en blijkbaar was ik de enige. Maar het was heel leuk om deze morgen dit te ontvangen. Hoe kan ze dat zo goed weten… Ik had al een paar keer naar het boekje staan kijken, maar vond het er net over om dit voor mezelf te kopen en bij het zien van de ingelijste tekst was ik er op slag weg van.
Bij deze: dank je Ilse !
En … op het briefje staat veel te laat, maar eerlijk, van mij is er ook nog maar eentje van de drie weggeraakt.
Wist niet dat de post zo snel is tegenwoordig.
En je PIF, da’s graag gedaan. het tekstje komt van deze blogpost: http://blog.vierenveertig.be/2010/03/03/eentje-om-in-te-kaderen/
En het boekje, dat heb ik stiekem zelf ook gekocht. je moet pagina 28 maar eens lezen. ’t ziet er niet goed uit voor ons jongensmama’s.
Geniet ervan.
Leuk! Ilse maakt er ook altijd wel haar werk van precies!
Leuk ! En nu ben ik wel benieuwd naar die pagina 28 …